ما اینجا با ماه
هیچوقت تنها نیستیم
هیچکسی نیستیم کنار ِکسی
فکرمی کنم مثل ِ موزهای روی پیشخوان
چرا روبرویش نیستم
تا تکه ایی جدا کندم با چاقو
دهان بازکند درعطر ِ ماتیک
بفشارد مروارید بر حسرت ِ تن
سفید بنشاند هوس هوس بر زبان
تکۀ شعری
لبخندی
پاداشش .
مهدی رودسری
2011-10-03