تب سار

 

آرزو می کند آسمان ِ خاکستری

تـُندری از دور می گذرد

خانۀ همسایه  از طراوت ِ موسیقی پـُر 

به میهمانی شب آماده می شود

تا تکرار ِقهوه فنجانی مانده است

تلاوت ِ تعطیلی / فقدان ِ پروانه

باز برای پیمودن ِ مسیر

خواب ِ اطلسی ها را ربوده و برگشته است

باز عنکبوت ها تار ترمیم می کنند

شکارهای نو / فروپاشی های جدید

چند قطره لغت ِ لعنتی می چکد بر صفحۀ سفید

می چکانم در سینه ته ماندۀ یک بطری سیاه

به شیون ِ شعری رها گوش می دهم

و سیگار می کشم

مانده تا چراغهای خاموش هنوز

خواب ها بربایند.

 

مهدی رودسری

2012-06-12