تب سار

 

نیمه ایی که می خواست بر گردد مرده است

امضاء خود در پاسپورت را خورده است

عکس های دیروز زیر ِحرف های خود نوشته اند :

ما سربازهای شهید ِ جنگ ِ زنده ایم که شانس آورده ایم که ناتمام مانده ایم

او از مقابل آمد

بیرون کشید از انگشت همان حلقۀ خاطرات ِ در گذشته مانده را

و بیرون کشید از کیف

فندکی که من به یادگار به او داده بودم

آتش زد و اغتشاش آغاز شد

منصرف نمی شوم از جستجوی ِ تو

کمی آب در گلوی زخمی ی کوچه می ریزم

به راستی  که تبعید ِ خون

نیمه ایی که مرده است نیست .

 

مهدی رودسری

2013-07-13

   

 

اسم های خسته  زود خود می کشند

امید به لاتاری از همین حالا صف بسته در تیترها

با سوتی های فراوانی در نامه ها می خندیم

انفجار ِ برخی خواب ها را مفسرها خوب تعبیر نمی کنند

امروز ماتیک ها به اِشغال ِ خیابان ها می روند

تو گردنبند ی می بندی با زنجیری درخشان

معتاد به معنای نویی  از موسیقی و مُهره های ارزان

و سبکی  لباس تو را می پوشد

باز قمری ها را شغال ها تعقیب خواهند کرد

باز غیاب ِ خبرنگارها با خبرها همراه می شوند

باز در زوزۀ رگ ها تقلید ِ هر قمار

کاش در جستجوی تو این لیوان ِ مقوایی سوراخ نمی شد

کاش قهوۀ تشنه از سیب ِ گلو می گذشت آسان

کاش بر می گشتی .

 

مهدی رودسری

2013-07-13