تب سار

 

لب شکافته ناودان

ریزش ِباران

استارت ِهمسایه

سرفۀ اگزوز

عطسۀ گربه

خانۀ بی من

عبور داغ ِآب از کافی میکر

عبور زخمی عمر از کوچه

عبور بشکن ِشادی از میان ِدو انگشت ِشعر خوان ِ شانس

هی می گه بلیطم بُرد هی می گه بُردم بلیطم

عبور شوخ کلید از قفل ِزنگ زده

که ناگهان می شکند

عبور موج از دریا

بر من می پاشد

عبور  پاشنۀ  سالسا در سالگرد ِ ازدواج مه بانو با جورج

عبور خیس ِلباس از رینگ ِ بوکس با سرما

خبرهای خونین می دانند

عبور پیروز ِگوش

غیر قابل ِ شناسایی

در باز می کند

عبور گربه از ما

می شنوم

باز اشتباه آمدی

می بینم

برمی گردم

برمی گردی .

 

مهدی رودسری

2013-11-27

   

 

دور بود

دیر رسیدیم

و سرزمینی که مادر نبود

راننده شد

چقدر رود   چقدر پُل

چقدر ماندن روبروی انتظار

چقدر ریل  چقدر عبور آهستۀ قطار

بعضی جنگل ها جیغ می کشیدند در پنجره ها

بعضی آبشارها بی انتها گِله می بافتند

از عشق و بی وفایی

از خیانت و بخشش

پرچم هایی سوراخ سوراخ از گلوله ها

ایستاده در گلوی بادها

که فرو نمی افتادند

دیدیم

تا می پوسیدند مثل ِ همین لحظه

که خواستی بگی خسته ام از این همه شعر

اگر قلمت را بشکنی شرط می بندم

دراز بکشم کنارت

تا یک ستاره جرئت کند

بیفتد روی چشمت

و بر نخیزد تا نزد من اعتراف کنی

که نیمی از دور بودن از منی

که نیمی از دیر رسیدن به منی . 

مهدی رودسری

2013-11-12