تب سار

 

ارکستر ِ قطره  قندیل های ساز

کاج  یخ برف و  زمین سفید

این همه آتش   همه شر   از کجا آوردی ؟

یانیس ریتسوس گفت ناظم حکمت همراهم

قبانی نزار و درویش و آدونیس دورتر

                                       باری

از شاعران ِ کشورم نامی نمی برم

پل الوار و لورکا و نرودا

ندا    همان    دختر    شهید :

چرا از شاعرانِ زنده خبر نیست !

تقویم را ورق می زنم

در سال ِ دو هزار و صدم

در گوگل زدم مطمئن

تقریبن  عالی  معتدل

 تندیس ِ آزادی سی پا

 مقابل ِ میدان ِ روبرو

یک صورت ِ بی سو در چهار سو

آدم ها مدرن چمن بیگانه

سایبان های بی سایه ول

اسم ِ شاعران ِ این زمانه

سایه به سایه بر

سایبان ها باد می رقصند

گاهی زمزمۀ خط شعری معشوق

گاهی  خواندن ِ شعرخط هایی عاشق

از کنارم می گذرند بیگانه

                              دیگر

فرصتی دیگر می آیم

 

ارکستر ِقطره ها منتظر

 

شام و شراب و چشم و قندیل و کاج ها برف و یخ

به سفیدی زمین قسم

دارم می گردم.

 

مهدی رودسری

2014-03-07